چگونه با چالش های شهر هوشمند روبه ­رو شویم؟

شهرهای هوشمند، شهرهای رو به رشدی هستند که از طریق یک پلتفرم توانمند که خدمات پیشرفته‌ای را برای افراد و ساکنان ارائه می­دهد، عمل می­کنند و به بستن شکاف دیجیتالی و ارائه کیفیت بهتر زندگی برای همه افراد به صورت یکسان کمک می­کند. در این مقاله، ما به شما چالش های شهر هوشمند را خواهیم گفت و با هم بررسی می‌کنیم که چه مشکلاتی ممکن است بر سر راه این شهرهای هوشمند باشد و چگونه شهرهای هوشمند می توانند آنها را برطرف کنند تا به نفع همه افراد ساکن در این شهرها باشد.

هدف این شهرها چیست؟

هدف شهرهای هوشمند ارتقاء زیرساخت های اساسی و ارائه کیفیت زندگی با کیفیت مناسب برای شهروندان، یک سیستم امنیتی پیچیده، یک محیط پاک و پایدار و استفاده از راه حل‌های “هوشمند” است که عملکرد و کارایی شهر را بهبود می بخشد.

شهرها از این نوع ابزار برای جمع آوری داده‌های زمان واقعی در مورد همه چیز، از جمله ترافیک، کیفیت هوا و آب و تابش خورشید استفاده می­کنند. با این اطلاعات، دولت می تواند با حل مشکلات و حتی پیش بینی شوراها یا مشاغل شهری اقدام فوری انجام دهد. برخی از رایج ترین پروژه های شهرهای هوشمند شامل روشنایی هوشمند،  سیستم های حمل و نقل هوشمند و ابزارهای هوشمند برای اندازه گیری مقدار مصرف برق و آب است.

چالش های شهر های هوشمند

1-کمبود بودجه: همانطور که شهرها به دنبال بهبود زیرساخت های خود با فناوری های هوشمند هستند، پرداخت هزینه چنین پروژه­هایی هنگام معرفی فناوری­های هوشمند در مقیاس بزرگ، یک چالش بزرگ محسوب می شود. تأمین بودجه برای شروع پروژه و اطمینان از وجود منابع کافی برای ادامه پروژه در طول زمان، مستلزم سرمایه گذاری قابل توجه است.

2-کنترل: اجرای این پروژه‌های بزرگ شامل مجموعه‌ای طولانی از توافقنامه‌های قانونی و سیاست‌گذاری است. نیاز به همکاری شرکتهای خصوصی یا مشارکتی در تأمین مالی پروژه‌ها، لایه ای اضافی بین شهروندان و شرکای قدیمی در مدیریت شهری ایجاد می کند.

کمبود زیرساخت و نیروی کار

3-کمبود زیرساخت و نیروی کار: زیرساخت های شهری نقش مهمی در پروژه های شهر هوشمند ایفا می کند. بسته به زیرساخت های موجود در انرژی، آب و سیستم های حمل و نقل، ممکن است پروژه ای تدوین شود که به زمان سرمایه گذاری کم یا زیاد نیاز داشته باشد. علاوه بر این نیروی ماهر برای تبدیل زیرساخت های شهری به زیرساخت های هوشمند مورد نیاز است که این امر به زمان و سرمایه گذاری بیشتری نیاز دارد.

4-امنیت دیجیتالی: در شهرهای هوشمند، ارتباط متقابل بین بخش­های عمومی و خصوصی به لطف جریان داده‌ها امکان پذیر است. این جریان باید روان و کارآمد باشد، اما امنیت سایبری و شکست های احتمالی حفظ و نگهداری داده ها، از جمله مشکلاتی هست که مسئولین باید به دنبال راهکاری مناسب و ایمن برای آن باشند  تا حریم شخصی افراد دچار هیج گونه خدشه ای نشود.

5-قابلیت اتصال به شبکه و ظرفیت داده: با توجه به افزایش روزافزون حسگرها و داده های آنها، فناوری اتصال قوی لازمه موفقیت است. بسیاری از شبکه‌های بزرگ شهری پوشش کافی برای پشتیبانی از ساده ترین برنامه های شهر هوشمند را ارائه نمی دهند. بدون پوشش قدرتمند در سطح شهر، موفقیت چنین پروژه ای بیش از حد بعید است.

راه حل های مستقل

6-راه­حل‌های مستقل: هنوز اطلاعات و دانش زیادی در مورد نحوه تبدیل شدن به یک شهر هوشمند وجود ندارد، زیرا نکته کلیدی قابلیت همکاری است. در شهر هوشمند، همه چیز باید به هم متصل باشد و همه طرفها باید با هم کار کنند. مشارکت مجریان مختلف در این پروژه­ها نیاز به بسترهای مشترک بین شرکا را برای تسهیل تبادل و انتقال داده‌ها و ارتباط موثر به نفع شهرها ایجاد می کند.